ANTHONY PORTIER: "PROBEREN RUST EN VERTROUWEN UIT TE STRALEN IN HET HART VAN DE VERDEDIGING"

Terug van weggeweest. Het is een voetbalcliché dat dit weekend perfect past bij Anthony Portier. Na weken tribunezitten, een operatie met de daaraan vasthangende revalidatie en een (grote) dosis engelengeduld mag "den Anto" zich immers weer opmaken voor een basisplaats in het Kiels hart van de verdediging. Hij wordt zaterdagavond de vervanger van de geblesseerde Ben Santermans en moet zo proberen het slot op de deur te houden. Niet makkelijk... want de voorbije vijf wedstrijden kreeg KFCO Beerschot Wilrijk telkens twee tegengoals te slikken. Met Portier plaatsten we dus de ideale pion op de praatstoel. En we legden hem makkelijkheidshalve ook het eerste woord in de mond: eindelijk!

"Haha, dat mag je inderdaad zeggen", aldus onze man van 't zeetje. "Het klopt. Ik heb lang genoeg langs de kant gestaan. Prettig is dat allemaal niet, maar als gevolg van onze grote spelerskern moet je zoiets incalculeren. Al kwam het toch onverwacht dat ik het grootste slachtoffer van de sportieve concurrentiestrijd zou worden. Mijn laatste optreden dateert inmiddels al van onze uitmatch tegen Grimbergen, die in Boom werd gespeeld. Half oktober was dat... Dat is al efkes geleden. Sinds die wedstrijd opteerde de coach voor zijn vast centraal verdedigingsduo en kon ik niets anders doen dan toekijken, me op training nog harder trachten in de schijnwerpers te voetballen... en wachten op een nieuwe speelkans. Frustrerend bij momenten, dat geef ik eerlijk toe. Zeker als je tijdens de wedstrijden in de tribune zit en je ziet het mislopen, voel je je hulpeloos. Bovendien had ik in die periode heel veel tijd om na te denken. Voor elke training moet ik immers 280 kilometer 'bollen', en dan gaat er vanalles door je hoofd. Maar ik heb nooit of nooit aan mezelf getwijfeld. Ik hield me vast aan het feit dat die speelkans er ooit zou komen. Nu is het zo ver, dat heeft mijnheer Spaenhoven me begin deze week al laten verstaan. Zelden heeft deze oude(re) krijger met meer goesting naar een voetbalwedstrijd toegeleefd als de voorbije dagen."

Je hebt anderhalve maand geleden ook je gehavende knie laten 'proper maken'.

"Dat gebeurde in samenspraak met onze clubdokter Nick Jansen, die niet alleen een perfecte operatie uitvoerde maar me ook in de herstelperiode schitterend begeleidde... en mijn twijfels wegduwde door telkens opnieuw te zeggen dat ik zonder probleem weer de oude zou worden. Die wijze woorden en het harde revalidatiewerk bij David Bombeke hebben er voor gezorgd dat ik er nu weer sta. De bedoeling was dat ik mee kon gaan op stage naar Spanje, en daar weer zou aansluiten bij de groep. Dat lukte zonder problemen of complicaties."

Toch heb je daarna nog een tijdje moeten wachten op die speelkans. Word je dan niet ongeduldig? Heb je hierover ook met Urbain Spaenhoven gepraat?

"Ja, een twee- tot drietal weken geleden heb ik samen met de coach eens rond tafel gezeten om mijn situatie te bespreken. Of ik daar de antwoorden heb gekregen naar waar ik op zoek was? Eigenlijk niet, maar het was wel een positief onderhoud waarbij zowel hij als ik ons gedacht hebben gezegd. Zoiets lucht toch een beetje op. Trouwens, het klikt wel tussen Spaenhoven en Portier hoor... (lacht). Voor mij was en is het eigenlijk simpel. Als speler moet je sowieso je vaste plaats trachten af te dwingen op training. En dat doe ik ook. Ik ben altijd gefocust, loop er nooit de kantjes af. En kijk, morgen tegen Walhain volgt de beloning. Nu is het aan mij om me weer vast in de ploeg te spelen. Qua voorbereiding naar de match van zaterdag heb ik niks speciaals gedaan. Het is een drukke werkweek geweest, ik heb hard getraind... alleen vrijdagavond misschien wel iets vroeger het bedje in. Da's maar logisch in de gegeven omstandigheden. Wanneer je weet dat je in het weekend zelf niet in actie komt, dan durf je op vrijdag al wel eens later wakker blijven. Maar nu er weer voetbal op het programma staat, wil ik in optimale omstandigheden aan de aftrap verschijnen. Dus om tien uur gaat den deze vanavond onder de lakens."

Wat verwacht jij van die match tegen Walhain... en wat wordt er straks van jou verwacht?

"Het is duidelijk dat onze achterhoede vooral nood heeft aan rust en vertrouwen. Dat heeft iedereen die KFCO Beerschot Wi!lrijk volgt de voorbije weken wel gezien. Ik stel zaterdag al mijn ervaring ter beschikking: de eerste tien minuten een beetje de kat uit de boom kijken, zien met welke instelling Walhain aan de partij begint. En daarna vooral stevig in de duels zijn, rust uitstralen, geen verstoppertje spelen, de bal durven vragen, die zaken allemaal... En geen onnodige risico's in ons spel leggen. Als de bal weg moet uit de gevaarlijke zone, dan trap ik hem wel keihard in de tribune. Of zelfs uit het Olympisch Stadion als het moet. Die instelling moeten we durven uitstralen. Een andere optie is er niet!"

Tekst: Danny Geerts

Foto: Jan Mees